Współpraca kreowana w ramach aktywności Wielkopolskiego Stowarzyszenia Kuratorów Sądowych z uczelniami wyższymi z kraju za granicy, ma już kilkunastoletnią tradycję. Wystarczy chociażby wskazać podejmowane działania wraz z Uniwersytetem Poznańskim oraz Uniwersytetem Toruńskim, w obszarze organizowania konferencji, debat oraz wizyt studyjnych. Tym razem działalnością Naszego stowarzyszenia zainteresował się Instytut Służby Więziennej i Wykonawczej z Kijowa i w konsekwencji kontaktów min. podczas lęborskich oraz toruńskich spotkań, zawiązała się propozycją zorganizowania wizyty polskiej delegacji.
W drodze wzajemnych relacji ze środowiskiem naukowym oraz Służbą Więzienną zorganizowano delegację w skład której wchodzili: płk Andrzej Lenczuk (Dyrektor Biura Penitecjarnego w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej w Warszawie), dr hab. Piotr Chomczyński ( Uniwersytet Łódzki), kolega Sebastian Dec (Zakład Poprawczy w Poznaniu), Justyna Karolak ( ZKSS w Elblągu), Sławomir Tutakowski (UM w Lęborku) oraz Michał Szykut (ZKSS w Lęborku, UMK w Toruniu). Jednocześnie w ramach własnych kontaktów ze stroną ukraińską, Uniwersytet Opolski reprezentowali prof. dr hab. Zieliński oraz dr hab. Danuta Kowalczyk prof. UO.
Nasz pobyt na Ukrainie doskonale zorganizowała dr Liudmyla Dybczak, która była nieocenioną przewodniczką, tłumaczką i inspiratorką wszystkich wydarzeń związanych z naszym pobytem w Kijowie. Po przylocie do Kijowia w hotelowej restauracji zorganizowano nam spotkanie z naszymi gospodarzami, którzy w tej swobodniejszej formule przedstawili nam plan pobytu oraz koncepcje ewentualnych przyszłych wspólnych działań. Delegacji ukraińskiej przewodniczył prof. dr hab. E. Barash. Następnego dnia odwiedziliśmy Zakład karny No.35, znajdujący się w Województwie Kijowskim, miasto Biała Cerkiew (Київська область, місто Біла Церква). Budynki, w których mieści się zakład karny, różnią się pod każdym względem od naszej rodzimej tego rodzaju architektury. Możliwość odwiedzenia cel, spotkania z osadzonymi, komendantem zakładu, lekarzami i nauczycielami, pozwoliła nam dostrzec postępujące zmiany w funkcjonowaniu tego rodzaju instytucji na Ukrainie. Tego samego dnia, spotkaliśmy się z przedstawicielami Narodowej Penitencjarnej Służby Ukrainy w jej głównej kijowskiej siedzibie. Mieliśmy również możliwość odwiedzenia muzeum tej formacji, w którym kontrastowało doświadczenie dawnych komunistycznych czasów z widocznym procesem zachodzących permanentnie od kilku lat pozytywnych zmian.
Kolejny dzień został w całości zagospodarowany przez Międzynarodową Konferencję Naukową Kryminalno – wykonawcza polityka Ukrainy. Kierunki integracji, organizowaną min. przez ukraińskie Ministerstwo Sprawiedliwości, Narodową Akademię Nauk Prawnych, Instytut Kryminalno – Wykonawczych Służb, w której to grupa gości z naszego kraju odgrywała bardzo ważną rolę. Teksty referatów w formie abstraktów są dostępne w publikacji pokonferencyjnej. Bardzo się cieszymy, że po konferencji w dużo swobodniejszej atmosferze, mogliśmy rozmawiać z kolegami z uczelni i służb z Ukrainy, Słowacji oraz Kanady. Na Ukrainie nie ma odpowiednika naszej kuratorskiej służby sądowej, dlatego nasze spostrzeżenia, a nade wszystko doświadczenia, były dla gospodarzy bardzo ważne.
Ostatni dzień naszego pobytu przeznaczyliśmy na zwiedzanie Majdanu oraz pięknego cerkiewnego kompleksu w sercu tego interesującego miasta. Podczas naszego pobytu odbywały się również obchody rocznicy Wielkiego Głodu, tragicznego doświadczenia w dziejach świata, którego doznał w latach trzydziestych ukraiński naród.
Mieliśmy możliwość spędzania bardzo aktywnie czasu w nieznanym nam dotychczas kraju i środowisku ludzi związanych z uczelniami wyższymi i służbami, którzy byli wyjątkowo serdeczni, mili i oddani nam podczas całego naszego pobytu.
Aktywność Naszego stowarzyszenia w tym jego emanacje w formie organizowanych przedsięwzięć w Toruniu i Lęborku, przynosi wymierne korzyści, kiedy to partnerzy zagraniczni kontaktują się z nami, aby nawiązać kontakty ze środowiskiem kuratorskim i naukowym w Polsce.
Bardzo dziękuje wszystkim koleżankom i kolegom, dzięki którym spędziliśmy tak intensywnie czas w Kijowie. Szczególnie jednak dziękuję naszej przewodniczce dr Liudmyle Dybchak, za jej zaangażowanie i opiekę nad nasza grupą przez cały okres naszej kijowskiej wizyty. Jesteśmy przekonani, że w 2016 roku będziemy kontynuowali podjęte koncepcje współdziałania z ukraińskimi partnerami.